Wat een dag, wat een ongelofelijke dag!
We beginnen met de waterproef, proef C. Ik ben ontspannen, en alert, en ik heb er zin in! Ik stuur Jeppe over, ze pakt de sleep mooi zelf op en is vlot bij de eend. Wow, ons eerste NIMROD-apport! Hoe gaaf is dit! Met een smile van oor tot oor ontvang ik de eend. Op naar de gans. Op dezelfde plek over water, ik stuur haar naar rechts en dan mag ze het zelf uitzoeken. Het meeste gebeurt buiten mijn beeld, maar al heel snel zie ik mijn trainer Joep met de duim omhoog staan, geweldig! Dat is twee! De keurmeester vraagt ‘wat lach je?’ Sja, er is toch nix mooier dan met een Wetterhoun op de NIMROD te staan! Een kwartslag draaien en nog eens over water. Even bijsturen, en door. Moeilijke kant, het duurt even eer ze erop is, en dan zoekapport. Net binnen de tijd heeft ze ‘m. En dan sluiten we de eerste proef af met drie apporten, alles binnen. Wat een fantastisch gevoel dit! Dit smaakt naar meer!
Door naar proef A. Onderweg hoor ik dat van de vorige groep maar een deelnemer het heeft gehaald. De meeste honden kwamen niet diep genoeg. Ik ben optimistisch, we kunnen dit. Tijdens de drijfjacht let Jeppe goed op; de kraai markeert ze. Natuurlijk stuur ik haar volgens instructie eerst naar de eend, maar ze wil overduidelijk naar links. Druk erop zetten of laten gaan? Ik kies voor het laatste. De kraai is binnen. Nu door naar achter. Jeppe pakt wel die diepte, zo’n 210m, en gaat op de juiste plek de dekking in. Dit voelt goed. Dan komt ze leeg de dekking uit. Terug, repeat. Ze gaat naar links, naar het valgebied van de kraai. Waarom? Ik haal haar terug. Nog eens naar rechts. Ze zit goed, maar gaat waarschijnlijk niet ver genoeg het bos in. Ik kan niet bijsturen, dit moet ze zelf doen. Ik moet haar influiten, en ondanks nog 5 minuten op de klok mag ik haar niet meer inzetten op het 3e apport. Jammer!
Tot slot proef B, die start met een sleep van een fazant. Het kost wat extra handelen, maar dan zit Jeppe erop. Vooraf had ik bedacht dat als het schot op de kraai valt, ik heel alert moet zijn om te bekijken wat ze doet. Ze wil nog wel eens wisselen. Ik kan dan nog ingrijpen. Maar de proef wordt anders uitgevoerd en daar raak ik van in de war. Jeppe gaat van de sleep af naar de lokkers, door de commotie raakt zij in de war, ze ziet de kraai niet vallen, en komt terug een lokker! Verdorie, dat heeft ze in 6,5 jaar nog nooit gedaan! Ik probeer haar nog eens op de sleep te zetten, maar dat is een kansloze missie. Dan maar de duif proberen. Die ligt achter hekwerk waar ze helemaal omheen moet. Jeppe gaat op de goede plek de dekking in, en precies op het moment dat ze naar links moet, komt er een schot op rechts van een andere proef, en ze gaat naar rechts. Ik fluit haar in, en dan is het klaar…
Ondanks dat de eindstand niet de gevreesde 0 of 1 apport is, ben ik zeer teleurgesteld. Ze kan zoveel meer dan ze heeft laten zien! Door ziekte eerder dit jaar is ze niet meer echt top geworden. Natuurlijk had ik ‘nee’ tegen deze uitdaging kunnen zeggen. Het lastige is dat een Wetterhoun laat ‘klaar’ is en vroeg oud. De tijd om te pieken is daarmee kort en het was nu of nooit. Ik koos voor nu, en daar heb ik geen seconde spijt van. Deze ene dag bepaalt niet het niveau van Jeppe.
Jeppe is en blijft mijn toppertje, mijn hartendief, en ik ben trots op haar! Elke dag met haar aan mijn zijde ben ik compleet. En ze is een goede representant van het ras, als beste Wetterhoun aller tijden. Ze is de enige ooit die gediplomeerd is in drie disciplines, ze behaalde een 2e en een 1e plek op de SJP A, een 10e en een 3e plek op de MAP A, en nu dan de 13e plek op de NIMROD. Zoals een echte waterhond betaamt, heeft ze in elk geval de waterproef goed gedaan, en ze heeft op proef A laten zien dat ook een Wetterhoun op ruim 200m te sturen is en dat ze blijft luisteren. Het was een geweldig avontuur, niet alleen de NIMROD, maar van klein puppenmeisje tot nu toe. En het avontuur gaat door; we hebben nog meer mooie uitdagingen.
Dank aan iedereen die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan onze reis tot nu toe!
Dank aan alle mij bekende en onbekende kijkers; ik heb mooie woorden uit het publiek gehoord, deed me goed!
Dank aan de organisatie voor de fantastische dag!
